آدم هایی هستند که دلبری نمیکنند ،
حرف های عاشقانه نمیزنند،
چیز خاصی نمیگویند که ذوق کنی،
آدم هایی که نمیخواهند عاشقت کنند...اما عاشقشان میشوی....
ناخواسته دلت برایشان میرود...
این آدم ها فقط راست میگویند ،
راست میگویند با چاشنی قشنگ "مهر" ،
لبخند میزنند نه برای اینکه توجهت را جلب کنند، لبخند میزنند چون لبخند جزیی از وجودشان است...
لبخندشان مصنوعی نیست ، اجباری نیست...
در لبخندشان خدا را میبینی...
اینها ساده اند،
حرف زدنشان...
راه رفتنشان....
نگاهشان....
ادعا ندارند ، بی آلایشند ، پاک و مهربانند...
""""""""""چقدر دوست دارم این آدم های بی نشان اما خاص را!!!!""""""""""
